Natuurlijk beton
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Natuurlijk beton, ook wel bekend als Romeins beton of kalkbeton, is een historisch bouwmateriaal vervaardigd uit gebrande kalk, water en zand, vaak aangevuld met puzzolane toeslagstoffen zoals tras of vulkanische as, zonder het gebruik van modern Portlandcement.
Omschrijving
Dit type beton werd reeds in de oudheid door de Romeinen toegepast voor indrukwekkende constructies zoals aquaducten en de koepel van het Pantheon. De Romeinse variant, ook wel opus caementitium genoemd, kenmerkte zich door een hoge druksterkte. In tegenstelling tot hedendaags beton, waarbij cement zorgt voor de binding, maakt natuurlijk beton gebruik van kalk als bindmiddel. Er bestaat ook gesteente dat geologisch als 'natuurlijk beton' wordt aangeduid, zoals conglomeraat of puddingsteen, waarbij rolstenen door een natuurlijk bindmiddel aan elkaar gekit zijn.
Toepassingen en eigenschappen
Historisch werd natuurlijk beton ingezet voor diverse constructies, waaronder indrukwekkende bouwwerken in het Romeinse Rijk. De druksterkte kon aanzienlijk zijn, zeker bij de Romeinse methode met specifieke toeslagstoffen. Bij kalkbeton neemt het watergehalte tijdens het uitharden toe, in tegenstelling tot cementbeton. Een moderne toepassing, gerelateerd aan 'natuurlijk beton', is de ontwikkeling van een betonsoort waarin zwarte stenen gemengd worden voor sculpturale doeleinden ('Betrogravures').
Natuurlijk gesteente als 'natuurlijk beton'
Bepaalde natuurlijke gesteentes worden vanwege hun structuur, waarbij grotere deeltjes (rolstenen) door een natuurlijk cement aan elkaar gebonden zijn, ook wel 'natuurlijk beton' genoemd. Voorbeelden hiervan zijn conglomeraat en puddingsteen. Deze geologische formaties kunnen aan de oppervlakte gevonden worden en tonen een structuur die gelijkenissen vertoont met kunstmatig vervaardigd beton.
Vergelijkbare termen
Kalkmortel
Gebruikte bronnen: